Heron to grecki matematyk, mechanik i wynalazca. Głównym jego dziełem była Metrica (nauka o mierzeniu) składająca się z trzech ksiąg. W pierwszej księdze Heron zajmował się mierzeniem powierzchni. Podał w niej słynny wzór na pole trójkąta wraz z bardzo przejrzystym dowodem, nazwanym później wzorem Herona. Podobno ten wzór był znany już Archimedesowi. Umieścił w niej również różne przykłady liczbowe, wymagające znalezienia pierwiastków kwadratowych z liczb wymiernych, które wyliczył korzystając z babilońskich metod przybliżonych. Pierwszą księgę zakończył rozważaniami o przybliżonym obliczaniu pól płaskich ograniczonych krzywymi, a także powierzchni ,,nieprawidłowych''. Druga księga obejmuje zagadnienie obliczania objętości i zakończyła się informacją, że Archimedes mierzył objętość ,,nieprawidłowych'' brył przez zanurzenie ich w płynie i obliczanie objętości wypartej cieczy. Ostatnia księga zawiera problemy dzielenia figur płaskich i przestrzennych na części pozostające do siebie w danym stosunku liczbowym. Autor nawiązał to do prac Euklidesa, Apolloniusza i Archimedesa. Wniósł jednak szereg oryginalnych myśli, podał również przybliżony sposób obliczania pierwiastków trzeciego stopnia.
Inne dzieło Herona to Geometrici. Zawiera ono podobne treści jak Metrici, ale podane w bardziej przystępnej formie. Nie ma dowodów wzorów, za to jest wiele przykładów. Heron pisząc je opierał się na dokumentach staroegipskich i starobabilońskich, a niektóre przykłady można odnaleźć na kartach papirusu Achmesa, pochodzących z okolo 2000 r. p.n.e.
Heron znany jest również jako autor mechanizmu do automatycznego otwierania drzwi świątyń, działającego na skutek zapalania ofiarnego ognia na ołtarzu.