Snellius Willebrordus był holenderskim astronomem, geodetą, fizykiem i matematykiem. Urodził się w Lejdzie. Początkowo matematyki uczył go ojciec, wykładowca na Leiden University. Snellius dużo podróżował po Europie. Odwiedził Paryż, Würzburg oraz Pragę. W czasie swoich wędrówek spotkał, między innymi, Johannesa Keplera i Tycho de Brahe. Po śmierci ojca, w 1613, został profesorem na uniwersytecie.
Zajmował się wyznaczeniem obwodu koła oraz trygonometrią sferyczną. W latach 1615-1617 opracował zasadę pomiarów triangulacyjnych i na ich podstawie wyznaczył długość południka. W 1621 roku odkrył prawo odbicia światła, a następnie sformułował prawo załamania światła. Matematyka zawdzięcza mu twierdzenie sinusów.